Światowe Dni Młodzieży Sydney 2008


W 1985 roku Ojciec Święty Jan Paweł II pisze List Apostolski do młodych z okazji ONZ-towskiego Miedzynarodowego Roku Młodzieży oraz ogłasza ustanowienie Światowych Dni Młodzieży. Do Rzymu przybywa 350 000 młodych z całego świata. Odtąd każdego roku spotyka się w Rzymie z młodzieżą w Niedzielę Palmową zaś co dwa – trzy lata w innym wyznaczonym przez niego miejscu na kuli ziemskiej.
Te papieskie spotkania w wymiarze międzynarodowym stały się największym festiwalem młodzieżowym na świecie. Dotąd odbyły się: w Rzymie, Buones Aires, Santiago de Compostela, Czestochowie, Denver, Manilii, Paryżu, Toronto i Kolonii gromadzac setki tysięcy a nawet miliony młodych pielgrzymów.
Od 15 do 20 lipca 2008 roku Światowe Dni Młodzieży odbyły się w Sydney, w Australii.

sobota, 28 czerwca 2008

Denver 1993


VIII Światowy Dzień Młodzieży byl obchodzony w wymiarze międzynarodowym w Denver w USA. To w świecie trudny czas walki o poszanowanie godności osoby ludzkiej. To czas głośnego wołania Jana Pawła II o budowanie "cywilizacji miłości".

Papież zaprasza młodych, aby stali się pielgrzymami po drogach historii współczesnej, i aby w każdym człowieku odnaleźli miejsce obecności Boga.


(...)Stwórca powierzył nam świat jako dar i jako odpowiedzialność. Ten, który jest odwieczną Opatrznością, który prowadzi cały wszechświat ku ostatecznemu przeznaczeniu, uczynił nas na swój obraz i podobieństwo, abyśmy i my stali się «opatrznością» - mądrą i rozumną opatrznością, kierującą rozwojem człowieka i świata w harmonii z wolą Stwórcy, z myślą o dobru ludzkiej rodziny i o wypełnieniu transcendentnego powołania każdej ludzkiej istoty.

3. Mimo to miliony mężczyzn i kobiet żyje nie zdając sobie sprawy z tego, co czynią i co się z nimi dzieje. Wy, zgromadzeni dzisiejszego wieczoru w «Cherry Creek State Park» w Denver, jesteście przedstawicielami młodzieży świata i przynosicie tu wszystkie pytania, które młodzi końca XX w. muszą i mają prawo sobie postawić.
Naszym tematem jest życie, a życie to rzeczywistość pełna tajemnic. Ogromny postęp nauki i techniki pozwolił zgłębić tajniki życia biologicznego, wystarczy jednak przyjrzeć się choćby pobieżnie naszemu osobistemu doświadczeniu, by uświadomić sobie, że indywidualne i zbiorowe istnienie człowieka na naszej planecie ma jeszcze wiele innych wymiarów. Nasze niespokojne serce wychodzi w swoich poszukiwaniach poza ludzkie ograniczenia, wykorzystując zdolność myślenia i kochania: myślenia i Z kochania tego, co nieogarnione i nieskończone, najwyższej i absolutnej formy Bytu. Nasz wzrok wewnętrzny sięga aż po nieograniczony horyzont naszych nadziei i pragnień. Pośród wszystkich sprzeczności życia szukamy jego prawdziwego sensu. Zdumiewamy się i zapytujemy: dlaczego?

Dlaczego tu jestem?
Po co żyję?
Co powinienem czynić?

Wszyscy zadajemy sobie te pytania. Cała ludzkość odczuwa naglącą potrzebę nadania sensu i celu temu światu, który staje się coraz bardziej skomplikowany i w którym coraz trudniej jest być szczęśliwym.

Z rozważania Jana Pawla II podczas Czuwania Modlitewnego, 14 sierpnia 1993, Denver
caly tekst przemowienia Jana Pawla II

podczas wYD w Denver...
...i z Billem Clintonem, ówczesnym prezydentem USA

Brak komentarzy: